Onlangs hebben wij als kantoor een werknemer bijgestaan in een arbeidsrechtprocedure tegen zijn voormalige werkgever. De zaak draaide om het volgende.
Onze werknemer had als student een bijbaan bij een softwarebedrijf op basis van een nulurencontract.
Aan het einde van de arbeidsovereenkomst vroeg hij aan zijn werkgever of hij nog recht had op vakantie-uren . Op zijn salarisstroken was hierover niets te vinden.
Zijn werkgever liet daarop met zoveel woorden weten dat vakantie-uren inbegrepen waren in zijn loon. De werknemer had volgens de werkgever een ‘all in’ loon. De werkgever verwees hiervoor naar de arbeidsovereenkomst tussen partijen waarin deze afspraak volgens de werkgever was opgenomen. Verder stelde de werkgever dat deze afspraak ook mondeling was besproken met de werknemer.
Onze werknemer betwistte deze mondelinge afspraak en kon uit de arbeidsovereenkomst niet duidelijk opmaken of er inderdaad sprake was van een all in loon ten aanzien van de vakantie-uren. Vervolgens heeft hij juridisch advies ingewonnen, eerst bij het Juridisch Loket en daarna bij mr. M. Hoekman van Beelaard Breetveld Advocaten.
Mr. M. Hoekman heeft de werkgever erop gewezen dat het voor een werknemer bij een dergelijke all-in loonafspraak volkomen duidelijk moet zijn dat een deel van zijn loon in feite een voorschot is op het loon waar hij tijdens vakantie recht op heeft. Bijvoorbeeld door dit duidelijk te vermelden in de arbeidsovereenkomst en op het maandelijkse loonstrookje van de werknemer. Dat was hier niet het geval.
De achterliggende gedachte van het recht van werknemer op vakantie is dat de werknemer in de gelegenheid moet worden gesteld om met behoud van loon vakantie te nemen.
Omdat de werkgever bij haar standpunt bleef en niet wilde betalen, heeft mr. M. Hoekman de zaak namens de werknemer voor de rechter gebracht.
Die oordeelde op 30 maart 2023 dat voor de toelaatbaarheid van een all-in loon vereist is dat hiervoor een helder geformuleerde bepaling in de arbeidsovereenkomst is vermeld, waaruit blijkt hoe hoog het uurloon of het maandloon van de werknemer is, inclusief én exclusief vakantietoeslag en vergoeding voor vakantie-uren. Als dat duidelijk in de arbeidsovereenkomst is vermeld, hoeft het all-in loon niet ook nog op de loonstrook te worden vermeld.
De rechter oordeelde dat uit de arbeidsovereenkomst tussen werkgever en werknemer niet duidelijk was dat er sprake was van een all in loon. Uit de arbeidsovereenkomst kon niet worden afgeleid dat in het bruto uurloon een vergoeding voor vakantie-uren was inbegrepen en hoe hoog die vergoeding was.
Dat de werkgever dit volgens haar duidelijk mondeling had uitgelegd aan de werknemer, kon de werkgever niet baten. Behalve dat de werknemer dit had weersproken, blijft volgens de rechter gelden dat geen sprake was van een helder geformuleerde bepaling in de arbeidsovereenkomst.
De werkgever moet dus alsnog de vakantie-uren, vermeerderd met wettelijke verhoging en rente betalen aan de werknemer. Daarnaast moet de werkgever ook de proceskosten betalen. Een dure les voor de werkgever.
Conclusie
Het is voor een werknemer zaak om goed op te letten of duidelijk is of in het loon ook een vergoeding voor vakantie-uren is opgenomen. Dat moet blijken uit de arbeidsovereenkomst. Als dat niet het geval is, heeft de werknemer recht op doorbetaling van zijn loon tijdens vakantie of op uitbetaling van openstaande vakantiedagen aan het einde van de arbeidsovereenkomst.
Voor de werkgever is het zaak om een all-in loon afspraak dus goed op papier (in de arbeidsovereenkomst) te zetten. Vermeld duidelijk dat in het loon een vergoeding voor vakantie-uren is begrepen én hoe hoog die vergoeding is.
Beelaard Breetveld Advocaten staat zowel werknemers als werkgevers bij.
Heeft u als werknemer of als werkgever ook een juridische vraag of probleem op het gebied van arbeidsrecht dan helpen wij u graag.
Blog door: mr. Martijn Hoekman
Wilt u uw zaak met een advocaat bespreken?
Leg u zaak direct kosteloos voor aan één van onze advocaten.