Ontslagaanvragen Dixons afgewezen; the full story!
Vorige week heb ik een item geplaatst onder het kopje: 203 ontslagaanvragen Dixons afgewezen. Nu is gebleken dat een en ander toch wat anders ligt.
In de ontslagaanvraag van Dixons (BAS Group) van 23 april 2013 stond vermeld dat 220 arbeidsplaatsen kwamen te vervallen en dat er voor 203 medewerkers melding gedaan was voor collectief ontslag.
Vervolgens heeft het UWV op 1 juli jl. de ontslagaanvragen afgewezen. Het UWV heeft als volgt geoordeeld: “Wij concluderen dat u onvoldoende aannemelijk maakt dat door de aanpassing van het besturingsmodel de werkzaamheden zodanig wijzigen dat dit leidt tot andere functies”. “Op filiaalniveau blijkt niet dat de formatie afneemt. U geeft zelf aan, dat het verder terugbrengen van de winkelbezetting niet mogelijk is zonder direct omzetverlies”. En even verder: “Wij concluderen dat u onvoldoende aannemelijk maakt dat de aanpassing van het besturingsmodel leidt tot een teruggang in werkzaamheden op filiaalniveau welke een aanpassing van het functieniveau rechtvaardigt. Met andere woorden, hetzelfde werk wordt gedaan door hetzelfde aantal werknemers tegen een lagere functiewaardering”.
Het UWV wees de ontslagaanvragen af met de stelling dat toestemming tot ontslag onredelijk en onbillijk zou zijn in verhouding tot de gevolgen voor de werknemer.
Nu is mij gebleken dat slechts voor 35 werknemers de ontslagaanvraag is afgewezen. Nu uit de bewoordingen van het UWV duidelijk volgt, dat voor de gehele ontslagaanvraag geen toestemming werd verleend, was de vervolgvraag, wat is er dan met de overige 168 werknemers gebeurd (203 ontslagaanvragen minus 35 afwijzingen).
Vanuit mijn betrokkenheid bij deze zaak wist ik dat vanuit Dixons vaststellingsovereenkomsten aan de boventallig bevonden medewerkers waren voorgehouden. Het vermoeden drong zich dan ook op dat deze 168 werknemers al voor ontslag hadden getekend.
Inmiddels is er sinds 1 juli jl. veel reuring binnen Dixons geweest. Ook de vakbonden, die reeds eerder werknemers negatief hadden geadviseerd ten aanzien van de voorgehouden vaststellingsovereenkomst, hebben zich de afgelopen dagen met deze kwestie bemoeid. De vakbonden hebben Dixons gevraagd een spijtoptanten regeling in te willigen. In die zin dat de werknemers die hadden getekend en gelet op de afwijzing van het UWV daar spijt van hadden, alsnog terug mochten keren in dienst van Dixons. Ingevolge een intern bericht van Dixons van 4 juli jl. acht Dixons (BAS Group) dit verzoek “echt onbegrijpelijk”. Richting de werknemers heeft Dixons een mailing doen uitgaan waarin zij aangeven waarom dit verzoek “echt onbegrijpelijk” is: “Het overgrote deel van de boventallige werknemers heeft de vaststellingsovereenkomst getekend, velen na het inwinnen van juridisch advies. Moeten we uitleggen wat er zou gebeuren als alle werknemers die de vaststellingsovereenkomst hebben getekend opteren voor een voortzetting van de arbeidsovereenkomst?”
Het vermoeden bleek dus juist. Weliswaar stelt Dixons nu (zie www.retailnews.nl/rubrieken/meer/financieel/37943/bas-groep-mag-werknemers-dixons-niet-ontslaan.html) dat een deel van de boventallig bevonden medewerkers kon blijven, maar het overgrote deel van deze 168 mensen, tekenden voor hun eigen ontslag, waarschijnlijk in de vooronderstelling geen andere haalbare keus te hebben. Dixons stelde in deze zelfde mailing overigens dat zij de ontslagprocedure zullen voortzetten.
Uit deze mailing van Dixons ontstaan twee interessante juridische vragen. Allereerst natuurlijk of de werknemers kans van slagen hebben, alsnog een beroep te doen op hun baan. De tweede vraag is of Dixons de ontslagprocedure met enige kans van slagen kan voortzetten.
In het algemeen kan gesteld worden dat een werknemer die, na het verkrijgen van juridisch advies, toch tot ondertekening van de vaststellingsovereenkomst overgaat, niet licht een beroep toe zal komen op vernietiging van de vaststellingsovereenkomst. Er zullen echter zeker ook werknemers zijn, die geen andere keuze zagen, zonder daartoe juridische voorlichting te hebben gehad. In het algemeen zal voor deze groep werknemers makkelijker de weg naar vernietiging van de vaststellingsovereenkomst open staan. De precieze details van de individuele verhalen, zullen de doorslag moeten geven, of deze groep werknemers nog de weg naar hun dienstverband bij Dixons open staat. De toekomst zal uitwijzen of de 168 werknemers die nu werkloos zijn (althans niet langer bij Dixons in dienst, dan wel in een baan tegen een lagere beloning, zoals Dixons aan heeft gegeven) de weg naar het juiste juridische advies zullen vinden.
De mededeling van Dixons dat de ontslagprocedure zal worden voortgezet, brengt de vraag naar voren op welke wijze Dixons dat zal willen realiseren. Een nieuwe ontslagaanvraag zal niet snel tot het gewenste resultaat leiden. Immers de kans dat het UWV haar mening verandert is niet waarschijnlijk. De kans dat Dixons plots een geheel andere ontslagaanvraag kan presenteren, welke wel tot het gewenste resultaat zal leiden, is evenmin reëel.
Dan staat Dixons nog wel de weg naar de Kantonrechter open. De Kantonrechter zal echter niet snel genegen zijn, onder de huidige omstandigheden, toestemming voor ontslag te verlenen, zonder daarbij een behoorlijke vergoeding aan de werknemers in het vooruitzicht te stellen.
Voorlopig staat Dixons uiteraard wederom de weg open tot het treffen van regelingen. Ik wens de overgebleven 35 werknemers bij het al dan niet treffen van die regeling, wijsheid, moed en doorzettingsvermogen toe en natuurlijk niet te vergeten, goede juridische bijstand.
Nicole Gustings
Beelaard Breetveld Advocaten